De eerste Romeinse keizer was Augustus. Het woord 'keizer' is afgeleid van de naam Caeser. Latere keizers voerden de titel Augustus (de verhevene), de opvolger droegen de titel Caesar. Ook Romeinse keizers waren niet zeker van hun leven. Hoe slechter de situatie in het rijk, hoe benarder de positie van de keizer. In de eerste twee eeuwen van de keizertijd was er nog niet veel aan de hand en waren de meeste keizers een geruime tijd aan de macht. Ook hun 'pensioen' verliep vrij rustig. In de derde eeuw was de politieke, militaire en economische situatie vrij onrustig. Keizers liepen bijna permanent de kans uit de weg te worden geruimd nog voordat ze op de troon waren geïnstalleerd. De meesten wachtte een ellendig levenseinde. Zij overleden door vijandelijke wapens, de moordende handen van personen uit hun directe omgeving, of ze zagen in hun wanhoop geen andere mogelijkheid dan zelfmoord te plegen. Slechts 20% van de keizers stierf in bed.

In de grafiek hiernaast is te zien op welke manieren de keizers om het leven kwamen en daarbij ook de aantallen.