Het Romeinse Rijk kwam ook deels in Nederland. De Romeinse limes (Latijnse woord voor grens) liep dwars door Nederland, dit stuk maakte deel uit van de Neder-Germaanse limes. Deze loopt tot Bonn (Duitsland). De grenslijn is in het Nederlandse gebied 120 kilometer lang en loopt van Katwijk aan Zee tot aan Nijmegen naar Xanten. Het huidige Nederland wordt in tweeën gedeeld door de grens: ten zuiden van de limes ontstaat een georganiseerde staat onder Romeins bewind, terwijl ten noorden van de grens de Romeinse invloed relatief gering blijft. Op de kaart hiernaast is de grens te zien met de plaatsen.
In de kaart hiernaast zijn een aantal Romeinse nederzettingen in Nederland te zien. De Romeinen vestigen
zich in het Nederlandse gebied nadat rond 50 v.Chr. de door Julius Caesar gevoerde Gallische Oorlog ten
einde komt. Zijn opvolger, keizer Augustus, heeft zijn zinnen ook op Germanië gezet en stelt daarom zijn
stiefzoon Drusus in Noord-Europa als gouverneur aan. Drusus vestigt zich op de Hunnerberg, in het
huidige Nijmegen en probeert vanaf daar de Germanen te overwinnen. Dat blijkt niet zo'n eenvoudige
klus, na zo'n honderd jaar geven de Romeinen onder keizer Claudius verdere veroveringspogingen op. Zo
blijft de meest noordelijke grens van het Romeinse Rijk steken langs de Rijn: de limes.
Langzaamaan worden Romeinse legerkampen vervangen door tientallen forten en versterkingen (castella). De
castella liggen op ongeveer twee uur loopafstand van elkaar en er ontstaat een uitgebreide, goed
onderhouden infrastructuur die de forten met elkaar verbindt. Sommige forten verdwijnen even,
bijvoorbeeld tijdens de Bataafse Opstand (69-70) wanneer ze in vlammen opgaan, maar worden daarna weer
herbouwd. Rond 200 verschijnen de eerste versterkingen gemaakt van steen. Om de castella heen ontstaan
dorpjes (vici) en steden.